۱ - ( مصدر ) جنگیدن محاربه . ۲ - ( اسم ) جمع حربه
جمع حربه
جمع حربه
حراب
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(حِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) جنگیدن ، محاربه . ۲ - (اِ. ) جِ حربه .
لغت نامه دهخدا
حراب. [ ] ( ع اِ ) اشترغاز. ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به اشترغاز و شترغاز شود.
حراب. [ ح ِ ] ( ع اِ ) ج ِ حربة. ( منتهی الارب ) :
راهی بریده ام که درختان او ز خار
همچون مبارزانی بودند باحراب.
حراب. [ ح ِ ] ( ع مص ) تحارب. حرب. احتراب. محاربت. جنگ :
ای بسا مرد شجاع اندر حراب
که ببرد دست یا پایش ضراب.
مارمیت اذ رمیت در حراب.
حراب. [ ح َرْ را ] ( اِخ ) رجوع به حارث حراب شود.
حراب. [ ح ِ ] ( ع اِ ) ج ِ حربة. ( منتهی الارب ) :
راهی بریده ام که درختان او ز خار
همچون مبارزانی بودند باحراب.
مسعودسعد.
ارباب آن حراب و ضراب راه گریز و پرهیز گرفتند. ( ترجمه تاریخ یمینی نسخه خطی ص 355 ). زوابل صعاد از مناهل اکباد سیراب میکردند و به مناصل حراب مفاصل حراب فرومیگشودند. ( ترجمه تاریخ یمینی نسخه خطی ص 227 ). || ج ِ حرب ، به معنی کارزار. ( غیاث ).حراب. [ ح ِ ] ( ع مص ) تحارب. حرب. احتراب. محاربت. جنگ :
ای بسا مرد شجاع اندر حراب
که ببرد دست یا پایش ضراب.
مولوی.
با خیال دزد میکرد او حراب.مولوی.
من چو تیغ و آن زننده آفتاب مارمیت اذ رمیت در حراب.
مولوی.
حراب. [ ح َرْ را ] ( اِخ ) رجوع به حارث حراب شود.
حراب . [ ] (ع اِ) اشترغاز. (فهرست مخزن الادویه ). رجوع به اشترغاز و شترغاز شود.
حراب . [ ح َرْ را ] (اِخ ) رجوع به حارث حراب شود.
حراب . [ ح ِ ] (ع اِ) ج ِ حربة. (منتهی الارب ) :
راهی بریده ام که درختان او ز خار
همچون مبارزانی بودند باحراب .
ارباب آن حراب و ضراب راه گریز و پرهیز گرفتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی نسخه ٔ خطی ص 355). زوابل صعاد از مناهل اکباد سیراب میکردند و به مناصل حراب مفاصل حراب فرومیگشودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی نسخه ٔ خطی ص 227). || ج ِ حرب ، به معنی کارزار. (غیاث ).
راهی بریده ام که درختان او ز خار
همچون مبارزانی بودند باحراب .
مسعودسعد.
ارباب آن حراب و ضراب راه گریز و پرهیز گرفتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی نسخه ٔ خطی ص 355). زوابل صعاد از مناهل اکباد سیراب میکردند و به مناصل حراب مفاصل حراب فرومیگشودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی نسخه ٔ خطی ص 227). || ج ِ حرب ، به معنی کارزار. (غیاث ).
حراب . [ ح ِ ] (ع مص ) تحارب . حرب . احتراب . محاربت . جنگ :
ای بسا مرد شجاع اندر حراب
که ببرد دست یا پایش ضراب .
با خیال دزد میکرد او حراب .
من چو تیغ و آن زننده آفتاب
مارمیت اذ رمیت در حراب .
ای بسا مرد شجاع اندر حراب
که ببرد دست یا پایش ضراب .
مولوی .
با خیال دزد میکرد او حراب .
مولوی .
من چو تیغ و آن زننده آفتاب
مارمیت اذ رمیت در حراب .
مولوی .
فرهنگ عمید
۱. جنگ کردن.
۲. (اسم ) جنگ، کارزار.
۲. (اسم ) جنگ، کارزار.
جدول کلمات
جنگ
کلمات دیگر: