اسید بن حضیر

wiki: اسید بن حضیر

wikifeqh: بیعت عقبه دوم بود. به نقلی، در پی پرسش وی از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم درباره آمیزش با زنان حائض و نیز حد فاصله گرفتن از آن ها آیه ۲۲۲ سوره بقره نازل شد و تکلیف را مشخص کرد. •وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًی فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِی الْمَحِیضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّیَ یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ (از تو در باره عادت ماهانه (زنان) می پرسند بگو آن رنجی است پس هنگام عادت ماهانه از (آمیزش با) زنان کناره گیری کنید و به آنان نزدیک نشوید تا پاک شوند پس چون پاک شدند از همان جا که خدا به شما فرمان داده است با آنان آمیزش کنید خداوند توبه کاران و پاکیزگان را دوست می دارد.) در تفسیر المیزان گقته آمد: کلمه (اعتزال) که جمله (فاعتزلوهن ) امر از آن است ، به معنای عزلت گرفتن ، و دوری گزیدن از معاشرت است ، و نیز وقتی گفته میشود: (عزلت نصیبه)، معنایش این است که من سهم او را مشخص نموده ، و از سایر سهام جدا کردم ، و کنار گذاشتم و کلمه (قرب ) در مقابل کلمه (بعد) است، و این کلمه هم به خودی خود متعدی می شود، و هم با حرف (من )، و مراد از اعتزال ترک نزدیکی از محل خون است ، که بیانش خواهد آمد. در شأن نزول آیه گفته شده است که یهود و مجوس نه تنها با زن حایض هم بستر و هم نشین نمی شدند، بلکه اتاق آن ها را نیز جدا می کردند و اعراب جاهلی نیز در این کار از آنان پیروی می کردند. پس از ظهور اسلام شخصی به نام ثابت بن دحداح ، و به نقلی اسید بن حضیر و عباد بن بشر نزد پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم آمده، از ایشان حدّ فاصله گرفتن از زن حایض را پرسیدند که آیه مزبور نازل شد. قرطبی این نقل را مورد پذیرش بیش تر پژوهشگران می داند.