طروق

[ویکی فقه] طُروق، به شبانگاه وارد شدن اطلاق می شود.
عنوان یاد شده در باب نکاح آمده است.
طروق در لغت
اصل طروق بنا به گفته برخی لغویان از «طَرْق» به معنای کوبیدن است؛ از این رو، به کسی که شبانگاه وارد منزلی می شود «طارق» گویند؛ زیرا نیازمند کوبیدن در است. «طَرْق» به معنای آمیزش نیز آمده است.
روایت درباره طروق
در حدیثی از امام صادق علیه السّلام آمده است:«یُکرَهُ لِلرَّجُلِ إذا قَدِمَ مِنَ السَّفَر أنْ یَطْرُقَ أهْلَهُ لَیلاً حَتّی یُصْبِحَ؛ برای مرد آنگاه که از سفر بازمی گردد، کراهت دارد شبانگاه بر خانواده اش وارد شود؛ (بلکه صبر می کند) تا صبح گردد».
← مراد از جمله «یَطْرُقَ أهلَهُ لَیْلاً»
...