( مصدر ) ۱ - نفع بردن سود بردن . ۲ - پیش افتادن سبقت جستن .
صرفه بردن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~ . بُ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) ۱ - سود بردن . ۲ - سبقت جستن .
لغت نامه دهخدا
صرفه بردن. [ص َ ف َ / ف ِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) سبقت نمودن و پیشی گرفتن. ( برهان ). پیشی گرفتن. ( انجمن آرا ) :
ترسم که صرفه ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما.
هرکه دانسته رود صرفه ز اعدا نبرد.
ورنه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم.
ترسم که صرفه ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما.
حافظ.
راه عشق ار چه کمینگاه کماندارانست هرکه دانسته رود صرفه ز اعدا نبرد.
حافظ.
دام سخت است مگر یار شود لطف خداورنه آدم نبرد صرفه ز شیطان رجیم.
حافظ.
|| نفع بردن و فائده کردن. ( برهان ). نفع بردن. ( انجمن آرا ).پیشنهاد کاربران
اصلاح بیت:
راه عشق ارچه کمین گاه کمانداران است
هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد
راه عشق ارچه کمین گاه کمانداران است
هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد
کلمات دیگر: