شب پیما

( ~ . پَ یا پِ ) (ص فا. ) ۱ - شب بیدار. ۲ - عاشق مهجور و بی قرار.

۱. کسی که در شب راه می رود.
۲. آن که شب را در بی خوابی و بی قراری می گذراند، شب زنده دار.