غمازی

سخن چینی غمز نمیمه .

( غَ مُ ) [ ع - فا. ] (حامص . ) سخن چینی .

غمازی. [ غ َم ْ ما ] ( حامص ) وشایت. ( مقدمة الادب زمخشری ). غماز بودن. سخن چینی. غمز. نمیمة. رجوع به غَمّاز شود :
چو مشک عشق توغماز من شد ای دل و جان
بدیع نبود از مشک و عشق غمازی.کسی چه عیب کند مشک را بغمازی ؟از قمر اندوخته شب بازیی
وز سحر آموخته غمازیی.نی مرااو تهمت دزدی نهد
نی مهارم را به غمازی دهد.

۱. غماز بودن، سخن چینی: میسرت نشود سرّ عشق پوشیدن / که عاقبت بکند آب دیده غمازی (سعدی۲: ۵۱۸ ).
۲. ناز و عشوه کردن.