( ~ . ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) حکومت یا سلطة اوباش .
غوغاسالاری
فرهنگ معین
دانشنامه عمومی
غوغاسالاری به معنای حکومت عوام زورمند (اوباش) و رهبری جاهلین بر جامعه است. در این زمان پست های مهم حکومتی و کارهای اداره کشور به دست عوام و علی الخصوص اوباش زورمند می افتد.
«کتاب اصطلاحات سیاسی» - به کوشش عبدالرحمان میاح - نشر پارسایان - ۴-۹۱-۶۵۶۶-۹۶۴
«کتاب پژوهش در علوم سیاسی» - نوشته دکتر کاووس سید امامی - ۵-۴۱-۷۷۴۶-۹۶۴
غوغاسالاری معمولاً در خلال بحران ها، انقلاب ها، شورش ها و تحولات سیاسی - حکومتی در جامعه رخ می دهد و غالباً مدتی محدود و کوتاه شکل گرفته و بعد از مدتی از هم فرو می پاشد.
دموکراسی اگر چه می تواند به عنوان عالی ترین نوع حکومت در جامعه مطرح شود؛ اما در عین حال ممکن است به ورطه غوغاسالاری و به تبع آن عدم ثبات سیاسی و اقتصادی منجر شود.
حکومتی دموکرات که در آن انسان های نالایق بر سر کار آمده و غیرمتخصصین در حکومت راه پیدا کند، ممکن است تا رهبری عوام و جاهلین سقوط کند.
«کتاب اصطلاحات سیاسی» - به کوشش عبدالرحمان میاح - نشر پارسایان - ۴-۹۱-۶۵۶۶-۹۶۴
«کتاب پژوهش در علوم سیاسی» - نوشته دکتر کاووس سید امامی - ۵-۴۱-۷۷۴۶-۹۶۴
غوغاسالاری معمولاً در خلال بحران ها، انقلاب ها، شورش ها و تحولات سیاسی - حکومتی در جامعه رخ می دهد و غالباً مدتی محدود و کوتاه شکل گرفته و بعد از مدتی از هم فرو می پاشد.
دموکراسی اگر چه می تواند به عنوان عالی ترین نوع حکومت در جامعه مطرح شود؛ اما در عین حال ممکن است به ورطه غوغاسالاری و به تبع آن عدم ثبات سیاسی و اقتصادی منجر شود.
حکومتی دموکرات که در آن انسان های نالایق بر سر کار آمده و غیرمتخصصین در حکومت راه پیدا کند، ممکن است تا رهبری عوام و جاهلین سقوط کند.
wiki: غوغاسالاری
پیشنهاد کاربران
غوغا سالاری. الف. حکومت بوسیلۀ عوام زورمند ( اوباش ) و بر اساس رهبری جاهلین بر جامعه. مترادف این واژه در زبان انگلیسی «ochlocracy» است. عوام فریبی. رجوع شود به واژۀ غوغا سالار.
برای اطلاعات بیشتر رجوع شود به مقالۀ غوغاسالاری در دانشنامۀ ویکی پدیای فارسی و مقالۀ Ochlocracy در دانشنامۀ ویکی پدیای انگلیسی.
ب. ( صفت مصدری ) علاقه به ابتذال و امور عوام پسند داشتن. علاقه به امور جنجالی داشتن.
پ. عوام فریبی.
ت. آشوبگری.
برای اطلاعات بیشتر رجوع شود به مقالۀ غوغاسالاری در دانشنامۀ ویکی پدیای فارسی و مقالۀ Ochlocracy در دانشنامۀ ویکی پدیای انگلیسی.
ب. ( صفت مصدری ) علاقه به ابتذال و امور عوام پسند داشتن. علاقه به امور جنجالی داشتن.
پ. عوام فریبی.
ت. آشوبگری.
کلمات دیگر: