۱ - همه شب . ۲ - شبانه در شب .
شباشب
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(شَ شَ ) (اِمر. ق مر. ) همة شب .
لغت نامه دهخدا
شباشب. [ ش َ ش َ ] ( ق مرکب ) شبانه. در شب. ( فرهنگ فارسی معین ). تا روز نشده. در همان شب. ( یادداشت مؤلف ): از آنجا لشکر را به دو قسمت نموده شباشب بسمت قلعه فرستاد. ( یادداشت مؤلف ). || همه شب. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ عمید
هنگام شب، در وقت شب، شبانه.
کلمات دیگر: