سخت پیشانی

( صفت ) بی باک دلیر .

( ~ . ) (ص مر. ) بی باک .

سخت پیشانی. [ س َ ] ( ص مرکب ) کسی که در غایت جرأت و بی باکی باشد. ( آنندراج ). شجاعت و دلیری. ( مجموعه مترادفات ص 222 ). || سمج. مبرم. پررو :
جگرم خون شد از پریشانی
آه از این جان سخت پیشانی.ببردشیخ را به مهمانی
با مریدان سخت پیشانی.این چه ابروی سخت پیشانی است
وین چه لبهای نرم گفتار است.

۱. سرسخت.
۲. دلیر، بی باک.