شخوده

( اسم ) خراشیده کنده ( به ناخن و مانند آن ) .

(شُ دَ یا دِ ) (ص مف . ) خراشیده .

شخوده. [ ش َ دَ ] ( ن مف ) خراشیده.( لغت فرس اسدی ). ریش کرده به ناخن یا به دندان. ( برهان ). به ناخن کندیده. ( شرفنامه منیری ) :
یکی چون دل مهربان کفته پوست
یکی چون شخوده زنخدان دوست.- شخوده رخ ؛ روی مجروح. که گونه ها را به ناخن مجروح کرده باشد. خراشیده رخسار :
همه رفت غلطان بخاک اندرا
شخوده رخان و برهنه سرا .- شخوده دل ؛ دل ریش. خراشیده دل :
برفتند و شبگیر بازآمدند
شخوده دل و پرگداز آمدند.- شخوده روی ؛ خراشیده رخسار. رخسار به ناخن کننده. شخوده رخ :
شخوده روی برون آمدم ز خانه به کوی
به رنگ چون شبه کرده رخی چو نقره خام.- رخ شخوده ؛ خراشیده روی. رخساره در ماتم کسی به ناخن کنده :
دلبرانند بر سر کویش
زلف ببریده رخ شخوده هنوز.

خراشیده.