طف. [ طَف ف ] ( ع اِ ) طف المکوک و الاناء؛ پُری پیمانه تا سر آن. ( منتهی الارب ). پُری پیمانه تا اطراف پیمانه. ( منتخب اللغات ). || آنچه بر سر پیمانه باشد بعد پُری یا آن جمام پیمانه است. رجوع به جمام شود. یا پُری آن. طَفَف و طَفاف مثله فی الکل. ( منتهی الارب ). آنچه در پیمانه ماند بعد از دست کشیدن بر سر آن. ( منتخب اللغات ). || کناره دریا. ( مهذب الاسماء ). کرانه دریا. ( منتخب اللغات ). کرانه. ( منتهی الارب ). جانب و پهلو. ( منتخب اللغات ). || هر زمین عرب که مشرف بر زمین آبادان
عراق است. هر زمین بلند. || ( ص ) فرس ٌ طف ؛ اسب سبک و تیزرو. فرس ٌ فف و فرس دف مثله. ( منتهی الارب ).
طف. [ طَف ف ] ( ع مص ) برداشتن چیزی را به پای یابه دست. || نزدیک شدن چیزی به کسی. || بستن پای ناقه. ( منتهی الارب ). ببستن دست و پای ناقه. ( زوزنی ). || خذ ما طف لک ؛ یعنی بگیر آنچه نزدیک تو رسید و آسان شد. ( منتهی الارب ).
طف. [ طَف ف ]( اِخ ) موضعی است نزدیک
کوفه و هر زمین عرب که مشرف بر زمین آبادان عراق است و منه
حدیث مقتل الحسین رضی اﷲ عنه انه یُقتل بالطف و هو موضع بکربلاء سمی به لأنّه طرف البری یلی الفرات و کانت تجری یومئذ قریباً منه. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). و یاقوت آرد: طف سرزمینی است از نواحی کوفه در طریق دشت که قتلگاه
حسین بن علی رضی اﷲ عنه در آن بوده است. سرزمین مزبور دشتی است نزدیک آبادانی و در آن چندین چشمه جاری است از قبیل : صید و قطقطانه و رهیمة و عین جمل و غیره. ( از معجم البلدان ). و صاحب عقدالفرید گوید: حسین رضی اﷲ عنه در روز جمعه یوم عاشورا بسال 61 هَ. ق. در طف از سواحل
فرات در موضعی موسوم به
کربلا کشته شد. ( عقدالفرید ج 5 ص 143 ). یکی از شاعران گوید :
اَبک حسیناً لیوم مصرعه
بالطف بین الکتائب الخرس
اضحت بنات النبی اذ قتلوا
فی مأتم و السباع فی عرس.
( از عیون الاخبار ج 1 ص 212 ).
