ضمین

( صفت ) کفیل ضامن پایندان جمع : ضمنائ .
پذرفتار . کفیل

(ضَ ) [ ع . ] (ص . ) کفیل ، ضامن .

ضمین. [ ض َ ] ( ع ص ) پذرفتار. کفیل. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ). پایندان. ج ، ضمناء. ( مهذب الاسماء ). ضامن. ( غیاث ) :
زهی بدولت ملک تو چرخ گشته ضمین
زهی بنصرت و فتح تو دهر کرده ضمان.همه شب نیارامید از سخنهای باخشونت گفتن که فلان انبازم بترکستان است... و این قباله فلان زمین و فلان چیز را فلان کس ضمین. ( گلستان ).

۱. ضمان، کفیل، عهده دار غرامت، پایندان.
۲. بیمار زمین گیر که گرفتار بیماری دائم باشد.

کفیل