شب غریب

نان حلوایی که در شب اول دفن میت به جهت ترویح روح او قسمت کنند .

(شَ غَ ) [ فا - ع . ] (اِمر. ) نان و حلوایی که در شب اول دفن میت به جهت ترویح روح او قسمت کنند.

شب غریب. [ ش َ غ َ ] ( اِ مرکب ) شب اول مرگ کسی. ( یادداشت مؤلف ). || نان و حلوایی باشد که در شب اول قبر میت به جهت ترویح روح او قسمت کنند. ( از برهان ). نان و حلوایی که شب اول میت سر قبر او قسمت میکردند و حالا آن را در بعضی از جاهای ایران شام غریبان گویند. ( فرهنگ نظام ) :
روز اجل کفن بدرم همچو نان پهن
ازبهروصل چلپک و حلوای شب غریب.از شمیم نان و حلواهای گرم شب غریب
بس بخواهد رفت بر بالای خاک ما نسیم.