( آل قاورد ) آل قاورد. [ ل ِ وَ ] ( اِخ ) نام خانواده ای از سلاجقه که از سال 433 تا 583 هَ.ق. در کرمان حکومت مستقل داشته اند. مؤسس این خانواده عمادالدین قراارسلان قاوردبن چغری بیک داودبن میکائیل بن سلجوق ،و شماره فرمانروایان آنها سیزده تن و آخرین ایشان محمدشاه ثانی و انقراضشان ترکان غز بوده است. رجوع به سلاجقه کرمان ذیل «آل سلجوق » در همین لغت نامه شود.
ال قاورد
لغت نامه دهخدا
کلمات دیگر: