ژان دوم کازیمیر واسا

ژان دوم کازیمیر (لهستانی: Jan II Kazimierz Waza؛ آلمانی: Johann II. Kasimir Wasa؛ لیتوانیایی: Jonas Kazimieras Vaza؛ ۲۲ مارس ۱۶۰۹ – ۱۶ دسامبر ۱۶۷۲) او شاه لهستان و دوک بزرگ لیتوانی در عصر مشترک المنافع لهستان-لیتوانی، دوک اوپوله در سیلزی علیا و مدعی سلطنت سوئد از ۱۶۴۸ تا ۱۶۶۰ میلادی بود. او در لهستان با نام یان کازیمیرز معروف است. والدین او، زیگیسموند سوم واسا (۱۵۶۶–۱۶۳۲) و کنستانس اتریش (۱۵۸۸–۱۶۳۱) بودند.
ویکی پدیای انگلیسی
برادر بزرگ تر و فرمانروای پیش از او، ولادیسلاوس بود. ژان کازیمیر دوم، سومین و آخرین فرمانروای لهستان از خاندان واسا به شمار می رفت. او آخرین شاه مشترک المنافع لهستان-لیتوانی بود که از طریق همسرش، خویشاوندی خونی با خاندان یاگیلون داشت.
ژان کازیمیر در ۱۶۴۸ میلادی به جای برادرش به عنوان شاه لهستان برگزیده شد. دوره حکومت او به جنگ با روسیه و سوئد سپری شد. این جنگ ها خسارات زیادی برای کشور به بار آورد. در ۱۶۶۰ میلادی، ژان کازیمیر از سوی سوئدی ها وادار شد که در امضای پیمان صلح، ادعای خود نسبت به تاج و تخت سوئد را که پیشینه آن به نیم قرن پیش بازمی گشت، فروگذارد و تسلط سوئد بر لیوونی و شهر ریگا را به رسمیت بشناسد.
در ۱۶ سپتامبر ۱۶۶۸ میلادی ، ژان کازیمیر از سلطنت کناره گیری کرد و به فرانسه رفت. او در آنجا به فرقه یسوعیان پیوست و سرانجام در سال ۱۶۷۲ درگذشت. از آنجا که او آخرین عضو باقی مانده خاندان واسا به شمار می رفت، حکومت این خاندان بر لهستان به پایان رسید.