ژان راسین (به فرانسوی: Jean Racine)(۲۲ دسامبر ۱۶۳۹-۲۱ آوریل ۱۶۹۹) همراه با کورنی و مولیر یکی از ۳ درامنویس برتر قرن هفدهم فرانسه است. او بیش تر به نوشتن تراژدی می پرداخت، ولی یک کمدی نیز از خود برجای گذاشت.اوریپید، ارسطو، جانسونیسم، مولیر
راسین در ۲۲ دسامبر ۱۶۳۹ در پیکاردی در خانواده ای متوسط چشم به جهان گشود و در دو سالگی مادر و در چهار سالگی پدر خود را از دست داد. او از آن پس نزد مادربزرگ و پدربزرگش بزرگ شد و آموزش های کلاسیک را فراگرفت. پس از مرگ پدربرزگش در سال ۱۶۴۹، مادربزرگ وی به صومعهٔ پورت رویال رفت راسین نیز به او ملحق شد. به این ترتیب او در مدارس کوچک پورت رویال آیین ژانسنیوس را که توسط حکومت کاتولیک فرانسه بدعت و باطل شناخته شده بود فرا گرفت، و آموزش وسیعی در زمینهٔ ادبیات یافت و یونانی و لاتین را آموخت. در ۱۸ سالگی به نوشتن شروع کرد، و کم کم به نمایش نامه روی آورد (که طبق آیین ژانسنیوس نامشروع و تحقیر شده بود).
او در سال ۱۶۶۴، با نوشتن شعری در مدح لویی چهاردهم به دربار راه یافت. اولین نمایش نامهٔ موفق او اسکندر بزرگ بود در سال ۱۶۶۵ توسط مولیر و بازیگران او در صحنه اجرا شد. با وجود این که نمایش نامه و اجرا مورد استقبال مردم و نیز پادشاه قرار گرفت، او اجرای دوم را به گروه معتبرتری سپرد. مولیر این خیانت راسین را هیچگاه نبخشید و از آن پس اجرای نمایش نامه های راسین توسط این گروه صورت گرفت.
مدتی بعد، راسین دو کتاب علیه پورت رویال و استادهای قدیمی خود منتشر کرد که به انتقاد از حرفهٔ نمایش نامه نویسی پرداخته بودند.تراژدی های پسین او با استقبال فراوانی مواجه شدند. آندروماک (۱۶۶۷)، بریتانیکوس (۱۶۶۹) و فِدر (۱۶۷۷) از مشهورترین آثار او هستند.
راسین در ۲۲ دسامبر ۱۶۳۹ در پیکاردی در خانواده ای متوسط چشم به جهان گشود و در دو سالگی مادر و در چهار سالگی پدر خود را از دست داد. او از آن پس نزد مادربزرگ و پدربزرگش بزرگ شد و آموزش های کلاسیک را فراگرفت. پس از مرگ پدربرزگش در سال ۱۶۴۹، مادربزرگ وی به صومعهٔ پورت رویال رفت راسین نیز به او ملحق شد. به این ترتیب او در مدارس کوچک پورت رویال آیین ژانسنیوس را که توسط حکومت کاتولیک فرانسه بدعت و باطل شناخته شده بود فرا گرفت، و آموزش وسیعی در زمینهٔ ادبیات یافت و یونانی و لاتین را آموخت. در ۱۸ سالگی به نوشتن شروع کرد، و کم کم به نمایش نامه روی آورد (که طبق آیین ژانسنیوس نامشروع و تحقیر شده بود).
او در سال ۱۶۶۴، با نوشتن شعری در مدح لویی چهاردهم به دربار راه یافت. اولین نمایش نامهٔ موفق او اسکندر بزرگ بود در سال ۱۶۶۵ توسط مولیر و بازیگران او در صحنه اجرا شد. با وجود این که نمایش نامه و اجرا مورد استقبال مردم و نیز پادشاه قرار گرفت، او اجرای دوم را به گروه معتبرتری سپرد. مولیر این خیانت راسین را هیچگاه نبخشید و از آن پس اجرای نمایش نامه های راسین توسط این گروه صورت گرفت.
مدتی بعد، راسین دو کتاب علیه پورت رویال و استادهای قدیمی خود منتشر کرد که به انتقاد از حرفهٔ نمایش نامه نویسی پرداخته بودند.تراژدی های پسین او با استقبال فراوانی مواجه شدند. آندروماک (۱۶۶۷)، بریتانیکوس (۱۶۶۹) و فِدر (۱۶۷۷) از مشهورترین آثار او هستند.
wiki: ژان راسین