رویین تنی

روئین تنی حالتی است که کسی دارای آن است که هیچ حربه ای بر او اثر ندارد، نیروهای مافوق طبیعی او را شکست ناپذیر و آسیب ناپذیر کرده اند؛ اما فقط یک نقطه از بدن او روئینه نیست و آن نقطه شکست وی است.
مادر آشیل، تتیس ایزدبانو، آشیل را در رودخانه استوکس که پیرامون جهان مردگان را فراگرفته است، فروبرد و آشیل رویین تن شد.نقطه آسیب پذیری آشیل در پاشنه پا بود، زیرا مادرش در هنگام غوطه دادن، پاشنه پای او را به دست گرفته بود. در جنگ های تروا، پاریس تیری بر پاشنه پای او زد و آشیل مرد.
به رویین تنی آشیل در ایلیاد هومر اشاره نشده است و این داستان پس از وی بر سر زبان ها افتاده است. مرگ آشیل هم در ایلیاد نیامده و تنها در نخستین بخش های کتاب اودیسه به آن اشاره شده است.
زیگفرید، پهلوان رویین تن حماسه نیبلونگن است. او اژدهایی را کشت و در خون آن اژدها غوطه خورد و روئیینه تن شد. نقطه آسیب پذیری او جایی است بین دو شانه که برگی بر آن افتاده و در نتیجه با خون اژدها تماس نیافته بود. هاگن با زدن ضربه ای بر آنجا، او را می کشد.

[ویکی فقه] رویین تنی، یعنی داشتن بدنی نیرومند و محکم که ضربت اسلحه بر آن کارگر نباشد.
رویین تنی، یعنی داشتن بدنی نیرومند و محکم که ضربت اسلحه بر آن کارگر نباشد.
یاحقی، محمدجعفر، فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی، تهران، انتشارات سروش، ۱۳۷۵، چاپ دوم، ص۲۱۹.
رویین تن کسی است که هیچ ضربه ای بر او اثر ندارد، نیروهای مافوق طبیعی او را شکست ناپذیر کرده اند و فقط یک نقطه از بدن او رویینه نیست، یعنی یک نقطه نقص و ضعف دارد.
شمیسا، سیروس، انواع ادبی، تهران، انتشارات فردوس، ۱۳۸۱، چاپ نهم، ص۷۷.
اندیشه ی رویین تنی که ریشه ای کهن دارد، کنایه از آرزوی بشر به آسیب ناپذیر ماندن و بی مرگی و عمر جاوید داشتن بود. درد جاودانگی، دردی بود که همواره انسان را در پی چاره جویی در برابر مرگ می انداخت. ابدیت والاترین آرزوی بشر، انسان را به دامان خلق افسانه های زندگی جاوید کشاند.
ظاهری عبدی وند، آمنه، اسفندیار و رویین تنی، اهواز، انتشارات مهزیار، ۱۳۷۶، چاپ اول، ص۱.
...