گزینش گری

نبو
گزینش گری یکی از راه های اعمال نیمه مستقیم حاکمیت و قدرت سیاسی توسط شهروندان است و همانندی فراوانی به همه پرسی دارد. در این شیوه در لایحه یا متن ارائه شده برای تصویب، چندین امکان پیش بینی شده است که اساسا شهروندان باید یکی از این امکانات را برگزینند. این شیوه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و در بیشتر مواقع (همچون همه پرسی ۱۳۵۸ در ایران) رای دهنده باید با آری یا نه، موافقت یا مخالفت خود را ابراز دارد.
در فرانسه پس از جنگ جهانی دوم، در رفراندُم سال ۱۹۴۵ پیش بینی شده بود که شهروندان این مملکت باید یکی را برگزیده و به آن رای مثبت دهند:
حقوق اساسی - دکتر ابوالفضل قاضی - صفحهٔ ۱۲۸ - چاپ میزان