نام اوا

نام آوا در زبان شناسی به واژه هایی گفته می شود که از صداهای موجود در طبیعت تقلید شده اند، مانند چهچهه، ( آسمان ) غرمبه، شیهه، ترقه، شرشر و امثال آن. نام آوا یکی از پاره های گفتار است و در همه زبان های جهان نیز وجود دارد. معمولاً یک صدای طبیعی در زبان های گوناگون به گونه های مختلف منعکس می شود مثلآ آواز خروس در فارسی به قوقولی قوقو مشهور است و در انگلیسی به cockadoodledoo. نام آواها خود بخشی از اندیش آواها بشمار می آیند.
فهرست نام آواها در زبان فارسی [ویرایش]
توجه کنید که این واژه ها تقلیدی از خود همان صداها هستند:
صداهای روزمره [ویرایش]
( آب ) شار
اِهِن و تُلُپ
بوق
تاپ تاپ
تالاپ و تولوپ
تپ ( یدن )
ترق و توروق
ترقه
تُف
تفنگ
تلق و تولوق
تلنگر
توپ
جر
جرقه
جز ( غاله )
جزّ ( جگر زدن )
جلِز و ولِز
جیرجیرک
جیرینگی
جیزّ
چک ( زدن )
چکاچک
چکه ( نماآوای آن به صورت چِک چِک نیز استفاده می شود )
خر و پف
خراش
خَرخَر
خش خش ( برگها )
دِلِنگ و دُلونگ
( دندان ) قروچه
زنگ
شَپَلَق
شُرشُر
غِرغره کردن
غلغل
فشفشه
فشنگ
قارقارک ( کنایه از وسیله نقلیه پرسر و صدا[نیازمند منبع] )
قاه قاه
قرقره
قُلُپ قُلُپ
قلفتی ( کندن )
قورت دادن
قهقهه ( خنده )
کرکره
ماسماسک ( کنایه از وسیله های دکمه دار[نیازمند منبع] )
مُف ( دماغ )
مِلِچ و مُلوچ ( خوردن با عجله )
وَنگ وَنگ ( کردن )
هام ( نوعی صدای خوردن )
هدهد
هورت کشیدن ( هُرت )
ویژ ( نشان از سرعت در حرکت چیزی دارد )
تق تق ( در زدن، کوبیدن دست یا چیزی بر درب برای اطلاع )
گَز گَز ( نوعی احساس از خانوادهٔ خارش، اما از جنس درد )
زُق زُق ( نوعی احساس از خانوادهٔ خارش، اما از جنس درد )
تِر تِر
مِس مِس ( تعلل کردن )
قُل قُل ( در مورد آب جوشنده در معرض حرارت یا آب چشمه یا به صورت مصنوعی در قلیان )
زِر زِر ( سخنان بیهوده )
هُلُپ هُلُپ ( برای خوردن با عجله استفاده می شود )
شُلُپ شُلُپ
شَتَرَق ( مانند شَپَلَق، صدای تصادم دو جسم )
شالاپ ( افتادن شیئی در آب )
مور مور ( نوعی خارش در موضعی از پوست آدمی )
های های ( گریه )
صداهای حیوانات [ویرایش]
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ نام آوا موجود است.
خروس: قوقولی قوقو
مرغ:قُد قُد
شیر: غر ( ش )
سگ: واق واق، هاف هاف یا هاپ هاپ ( بچه گانه ) ، ( عوعو کردن )
گرگ: زوزه
اسب: شیهه
بلبل: چهچهه
خر: عرعر
زنبور: وز وز
گربه: میو میو
کلاغ: غارغار
گنجشک و جوجه: جیک جیک
جیرجیرک: جیر جیر
قورباغه: قور قور
بره:بع بع
گوسفند : مع مع
گاو : مااا مااا
این یک نوشتار خُرد پیرامون زبان و زبان شناسی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
رده ها: نام آواپاره های گفتار
قس عربی
حکایة الصوت ( من حکى الشیء أی أتى بمثله وحکی القول أی نقله، ویقال المحاکاة الصوتیة ) هی مشابهة بین الصوت الناتج عن لفظ بعض الکلمات والأصوات المسموعة فی الطبیعة، مثل الضوضاء أو أصوات الحیوانات، أی أن صوت کلمة ما مأخوذ من صوت حقیقی لحدث طبیعی.
هذه بذرة مقالة عن اللغویات تحتاج للنمو والتحسین، فساهم فی إثرائها بالمشارکة فی تحریرها.
تصنیفان: أسالیب شعریة لغویات
قس ترکی استانبولی
Yansıma veya yansıma ses; doğadaki seslerin bir nesne, olay veya durum ile bağdaştırılması. Sesleri betimlemeye yarayarak bir söz sanatı olarak şiir, düzyazı ve karikatürlerde kullanılabilir. Küçük çocukların ifadelerinde ve karikatürlerde sıkça rastlanılır. Yansıma sözcükleri tek başına anlam taşımaz. Kalıplaşmış yansıma sözcükler olduğu gibi ( pat, çat, güm, bum, hav, miyav, ai vs. ) yazar tarafından söz konusu durumu belirtmek için yeni sözcükler de yaratılabilir. Gösterge olarak; betimleyen ile betimlenen arasındaki ses benzerliği ilişkisinden ötürü ikon grubuna girer.
[değiştir]Kaynakça
Best, Otto F. ( 1984 ) ( Almanca ) . Handbuch literarischer Fachbegriffe. Frankfurt am Main: Fischer Handbücher.
Dilbilim ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
Edebiyat ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.
Kategoriler: Dilbilim taslaklarıEdebiyat taslaklarıDil bilgisiEdebiyat terimleriSöz sanatları
قس روسی
Ономатопея ( устаревшее форма XIX века ⎯ ономатопоя ) ( др. - греч. ὀνοματοποιΐα, в латинской транскрипции onomatopoeia — словотворчество, от ὄνομα, род. падеж ὀνόματος — имя и ποιέω — делаю, творю ) — слово, являющееся звукоподражанием, возникшим на основе фонетического уподобления неречевым звукокомплексам. Чаще всего ономатопеической[1] является лексика, прямо связанная с существами или предметами — источниками звука: например, глаголы типа «квакать», «мяукать», «кукарекать», «тарахтеть» и производные от них существительные.
Ономатопеическая лексика различается в разных языках, причём эти различия лишь отчасти объясняются различиями фонологических систем. Особый интерес в этом отношении представляет передача звуков, издаваемых наиболее распространёнными животными, поскольку её можно проследить [2] в большом числе языков разного состава и происхождения.
Еще в анонимной ( иногда приписываемой Цицерону ) . . .

صدای انفجار: بنگ
تیک تاک
عق زدن
هق هق