لوده گری

لوده گری (به انگلیسی: Farce) (مسخرگی، لودگی) معنی اصلی این کلمه دُلمه است و چون در قرون وسطی این قبیل نمایشنامه های خنده دار را در لابلای شبیه خوانی های مذهبی غم انگیز که به آن میستر به معنی اسرار می گفتند اجرا می کردند به این نمایشنامه دلمه می گفتند یعنی در میان غم اشاعه شادی همانند دلمه که در میان برگ مو گوشت و برنج دارد. در فارسی به معنای نوعی نمایش خنده دار است مبتنی بر رویدادهای جزئی بی معنا و موقعیت های مضحک و اعمال پرسروصدا.
ویکی پدیای انگلیسی.
تفاوت مهمی که این قبیل نمایش ها با سوتی یا خل بازی دارد، در لباس بازیگران بوده. در سوتی یا خل بازی لباس ها همه نیمی زرد و نیمی سبز بوده و کلاه ها دارای گوش های بلند مانند گوش خر بوده است.
لوده گری نمایش خنده آوری است که در آن طرح و کنش و موضوع بر شخصیت و مفهوم، تسلط دارند. از نمونه های نمایش های لودگی می توان «سازگاری» نوشتهٔ «آلبرت برمل» را نام برد.نوعی از نمایشنامهٔ کمدی وجود دارد که تلفیقی است از موقعیت های هجوآمیز خنده آور و مسایل احساسی و عاشقانه که «لودگی رمانتیک» نام دارد. نمونه آن نمایشنامه «تقلید ادبی» نوشتهٔ نیک هال است.