مامِقانی، محمدحسن (تبریز ۱۲۳۸ـ نجف ۱۳۲۳ق)
فقیه و اصولی امامی. در کودکی پدرش، را از دست داد و تحت کفالت صاحب فصول، قرار گرفت. نزد سید حسین کوه کمری، شیخ راضی فقیه نجفی، شیخ حسن و علی کاشف الغطا، شیخ عبدالرحیم بروجردی و شیخ مرتضی انصاری درس خواند. به سبب تقریر درس های شیخ انصاری، در بین همدرسان به مُقَرِّر معروف بود. پس از سید حسین کوه کمری، بیشتر ترک های آذربایجان و قفقاز او را مرجع تقلید خود گرفتند. شیخ ابراهیم سلیمانی و دو فرزندش، عبدالله و ابوالقاسم و نیز میرزا فرج الله تبریزی از شاگردان او بودند. در سفر به تهران مظفرالدین شاه قاجار به دیدار او رفت و بسیار به وی احترام گذاشت. از آثارش: بُشری الوصول الی اسرار علم الاصول؛ غایۀ الآمال؛ ذرائع الاحلام فی شرح شرائع الاسلام؛ غایۀالآمال (حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری).
فقیه و اصولی امامی. در کودکی پدرش، را از دست داد و تحت کفالت صاحب فصول، قرار گرفت. نزد سید حسین کوه کمری، شیخ راضی فقیه نجفی، شیخ حسن و علی کاشف الغطا، شیخ عبدالرحیم بروجردی و شیخ مرتضی انصاری درس خواند. به سبب تقریر درس های شیخ انصاری، در بین همدرسان به مُقَرِّر معروف بود. پس از سید حسین کوه کمری، بیشتر ترک های آذربایجان و قفقاز او را مرجع تقلید خود گرفتند. شیخ ابراهیم سلیمانی و دو فرزندش، عبدالله و ابوالقاسم و نیز میرزا فرج الله تبریزی از شاگردان او بودند. در سفر به تهران مظفرالدین شاه قاجار به دیدار او رفت و بسیار به وی احترام گذاشت. از آثارش: بُشری الوصول الی اسرار علم الاصول؛ غایۀ الآمال؛ ذرائع الاحلام فی شرح شرائع الاسلام؛ غایۀالآمال (حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری).