مبادی الوصول الی علم الاصول

مَبادی الوصول اِلی عِلمِ الاصول
تألیف علامه حلی، کتابی به عربی، در علم اصول فقه امامیه. مؤلف آن را به تقاضای شاگردش، تقی الدین ابراهیم بن محمد بصری، نوشته است. شبیه منهاج الوصول فی معرفة علم الاصول، اثر ناصرالدین بیضاوی است و مسائل ضروری و مهم علم اصول را دربر دارد. در مقایسه با سایر آثار حجیم او در این علم، مانند النهایه و التهذیب، این کتاب را باید از تألیفات مختصر مؤلف به شمار آورد. از ویژگی های آن، نقد و طرح آرای مخالف، مانند آرای اصولی اهل سنت در آن است. شروح فراوان بر آن نوشته اند، مانند ریاض الاصول اثر محمدرضا همدانی؛ لوامع الاصول اثر محمدتقی اصفهانی و غایةالبادی. مبادی الاصول با تصحیح و تحقیق به چاپ رسیده است (قم، ۱۴۰۴ق).

[ویکی فقه] مؤلف:ابومنصور جمال الدین حسن بن یوسف، معروف به علامه حلی (م ۷۱۶ ق).
این کتاب متنی مختصر در اصول فقه است که از قدیم مورد توجه و رغبت علما و مجتهدان بوده و شروح و حواشی و تعلیقات زیادی بر آن نوشته شده است. موضوعات کلی مورد بحث در این کتاب عبارت اند از:«اللغات، الاحکام، الاوامر و النواهی، العموم و الخصوص، المجمل و المبین، الافعال، النسخ، الاجماع، الاخبار، القیاس، الترجیح، الاجتهاد».
شروح و تعلیقات
غایه المبادی فی شرح المبادی، تألیف رکن الدین محمد جرجانیغایه البادی نوشته عمید الدین عبدالمطلب ـ خواهر زاده علامه ـشرح مبادی نوشته ی فخر المحققین ـ فرزند علامه.
وضعیت نشر
این کتاب در یک جلد به زبان عربی در مطبعه الاداب فی النجف الاشرف، به سال ۱۳۹۰ ق چاپ و منتشر شده است.
منبع
...