مامور به کفائی

[ویکی فقه] مأمور به کفائی. مأمورٌبه کفایی، فعل متعلق امر قابل سقوط، به سبب امتثال سایر مکلّفان می باشد.
مأمورٌبه کفایی، فعلی است که هر چند امر به انجام آن متوجه تمامی مکلفان شده است، اما با انجام آن توسط برخی از مکلفان، مسئولیت انجام آن از عهده دیگران ساقط می شود، و اگر هیچ یک از مکلفان آن را انجام ندهند، همه عقاب می شوند، مانند: تجهیز میت .