ارمش

( آرمش ) آرام آرامش

---

آرامش: آسای ، آسودگی، فراغ و سکون
در بلوک رامهرمز آبش شیرین و گوارا است

( آرمش ) آرمش. [ رَ م ِ ] ( اِمص ) آرام. آرامش. اَون :
راه را هر کسی نمی شاید
پیر جوهرشناس می باید
تا ز خورشید پرورش یابد
در دل خلق آرمش یابد ( کذا ).- آرمش دادن ؛ آرام بخشیدن.
- آرمش یافتن ؛ آرام شدن.

---

ارمش. [ اَ م َ ] ( ع ص )مرد مختلف رنگ. ( منتهی الأرب ). اربش. || آنکه پلک او سرخ و با سیلان آب باشد. ( منتهی الأرب ).

---

ارمش. [ ] ( اِخ ) ( رودخانه ٔ... ) در بلوک رامهرمز، آبش شیرین و گواراست. آب چشمه تنک سروک و چشمه امام زاده بابا احمد بهم پیوسته رودخانه ارمش گردد.

آرمش
{relaxation} [روان شناسی] 1. فروکش کردن تنش یا شور یا هیجان یا شدت در نتیجۀ آرامش ذهن یا آرامش بدن یا هر دو 2. بازگشت ماهیچه به شرایط استراحت پس از یک برهه گرفتگی