سفر کرده

( صفت ) بیرون شده از شهر خویش مسافرت کرده : یار سفر کرده .

سفرکرده. [ س َ ف َ ک َ دَ / دِ ]( ن مف مرکب ) مسافر. که به سفر رفته است :
کاروان شکر از مصر به شیراز آمد
اگر آن یار سفرکرده ما بازآمد.جهاندیده و دانش افروخته
سفرکرده و صحبت آموخته.آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا بسلامت دارش.نشان یار سفرکرده از که پرسم باز
که هرچه گفت برید صبا پریشان گفت.