( صفت ) پر آه پر انین .
پر ناله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پرناله. [ پ ُ ل َ / ل ِ ] ( ص مرکب ) پراَنین :
زمانی برق پرخنده زمانی رعد پرناله
چنان مادر ابر سوگ عروس سیزده ساله.
همی سنگ خارا برآمد بجوش.
زمانی برق پرخنده زمانی رعد پرناله
چنان مادر ابر سوگ عروس سیزده ساله.
رودکی.
همی کوه پرناله و پرخروش همی سنگ خارا برآمد بجوش.
فردوسی.
کلمات دیگر: