صفحه اصلی
پرباله
بستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱- خان. تابستانی.۲- بالاخانه غرفه .
لغت نامه دهخدا
پرباله. [ پ َل َ / ل ِ ] ( اِ ) پربار. پربال. رجوع به پربار شود.
کلمات دیگر: