<div class="boxBd">بارجای. ( اِ مرکب ) رجوع به بارجا شود. <hr>بارجای. ( اِ ) بخشش زمین دار زمین معینی را بیکی از کسان خود. ( ناظم الاطباء ).</div>

بارجای. ( اِ مرکب ) رجوع به بارجا شود. بارجای. ( اِ ) بخشش زمین دار زمین معینی را بیکی از کسان خود. ( ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

بارجای . (اِ مرکب ) رجوع به بارجا شود.

بارجای . (اِ مرکب ) رجوع به بارجا شود.

بارجای . (اِ) بخشش زمین دار زمین معینی را بیکی از کسان خود. (ناظم الاطباء).

بارجای . (اِ) بخشش زمین دار زمین معینی را بیکی از کسان خود. (ناظم الاطباء).