محمد شریف رازی

شیخ محمد شریف رازی ، عالم شیعه قرن چهاردهم و پانزدهم قمری بود. او شاگرد امام خمینی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی و سید محمدرضا گلپایگانی بود. او کتاب های زیادی نوشته که مشهورترین آن گنجینه دانشمندان است.
رساله ای درباره امامزاده داود تهران.
مقدمه و تعلیقات تنزیه القمیین شیخ ابوالحسن عاملی.
رساله التقوی و ما ادریک ما التقوی.
زندگانی حضرت عبدالعظیم حسنی و امامزادگان مجاورش.
آثار الحجه یا دائرةالمعارف حوزه علمیه قم.
بستان الرازی در علم کلام و فقه و اخلاق به زبان عربی.
چرا شیعه شدم؟ در اثبات حقانیت مذهب تشیع.
تحفه قدسی در علائم ظهور حضرت مهدی.
ترجمه جلد سوم الکنی و الالقاب.
ترجمه درالثمین.
تعلیقات و اخراج مصادر وسائل الشیعه.
علیقات اجازات بحارالانوار.
تعلیقات و اخراج مصادر مکاتیب الائمه.
رساله برهان.
زندگی آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی.
گنجینه دانشمندان.
ترجمه جلد ششم الغدیر.
ترجمه پنج جلد از تفسیر شریف مجمع البیان.
کربلایی کاظم حافظ کل قرآن.
شرح زندگانی و مشایخ و اساتید شیخ محمد حسین نجفی عاملی.
اختران فروزان ری و تهران.
توتیای نظر.
کرامات الصالحین.
شیخ محمد شریف رازی در رمضان ۱۳۴۰ قمری در ری متولد شد. او تا سیزده سالگی نزد پدرش پرورش یافت اما در سال ۱۳۵۳ قمری پدرش را از دست داد و مجبور شد همراه تحصیل، به کار مشغول شود. او در هفده سالگی به قم مهاجرت کرد و به تحصیل پرداخت.شیخ محمدشریف رازی، در ۳ شعبان ۱۴۱۶ قمری سکته کرد و در ۱۴۲۱ قمری در ۷۹ سالگی درگذشت. محل دفن وی قبرستان شیخان قم می باشد.</ref>

[ویکی شیعه] شیخ محمد شریف رازی (۱۳۴۰ق/۱۳۰۱ش- ۱۳۷۹ش/۱۴۲۱ق)، از علمای شیعه در قرن چهاردهم و پانزدهم قمری. او نزد امام خمینی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی و سید محمد رضا گلپایگانی شاگردی کرد. از وی آثاری نیز بر جا مانده است که گنجینه دانشمندان مشهورترین آنها است. وی علاوه بر فعالیت های علمی، فعالیت های سیاسی نیز داشت و به دلیل فعالیت برای برپایی حکومت اسلامی، از سوی رژیم پهلوی زندانی و تبعید شد.
شریف رازی در ماه رمضان سال ۱۳۴۰ق (۱۳۰۱ش) در ری زاده شد. تا سیزده سالگی نزد پدرش ملاعلیجان- که از ذاکرین اهل بیت(ع) بود- پرورش یافت و در کنار آن، تحصیلات جدید را تا حدود متوسطه ادامه داد. شریف رازی در سال ۱۳۵۳ق پدرش را از دست داد و از همان زمان بر اثر فشار زندگی و محرومیت هایی که به سبب فوت پدر برای وی و خانواده اش به وجود آمده بود، همراه تحصیل، به کار و فعالیت برای امرار معاش پرداخت. در هفده سالگی، با تشویق و ترغیب شیخ محمد تقی بافقی ـ که در آن زمان به صورت تبعیدی در شهر ری زندگی می کرد ـ به قم مهاجرت نمود. در آن زمان با وجود استبداد و خفقان رضاخانی، وی به تحصیل علوم دینی پرداخت و مقدمات و ادبیات را از اساتید آن زمان حوزه، مانند ادیب تهرانی فرا گرفت.
شیخ محمدشریف رازی، در شب سوم شعبان ۱۴۱۶ق (۱۳۷۴ش) سکته کرد و سرانجام، در ۲۵ فروردین ۱۳۷۹ش مصادف با شب تاسوعا ۱۴۲۱ق در ۷۹ سالگی درگذشت. و در قبرستان شیخان قم مدفون شد.