مختصات: ۳۸°۰۳′۲۰٫۶۵″ شمالی ۴۶°۱۹′۲٫۵۰″ شرقی / ۳۸٫۰۵۵۷۳۶۱°شمالی ۴۶٫۳۱۷۳۶۱۱°شرقی / 38.0557361; 46.3173611
۱-مارالان برپایه پژوهش های زبان شناختی احمد کسروی تبریزی به معنای سرزمین مادهاست که از دو بخش مار تلفظ ماد در زبان تاتی به اضافه آلان به معنی محل و مکان تشکیل شده است. پسوند -آلان و -لان/-ران به معنای محل و مکان در ترکیب بسیاری از شهرها و روستاهای تات نشین سابق ایران دیده می شود (نمونه: ارلان، سهلان، اسفهلان، کهلان، چلان، دهلان، تهران، شمیران، آوالان، آلان، اردلان، کهدلان).
۲-مارالان: مرکب است از مار (گزنده) و لان (جا) است. یعنی محل. این منطقه زمین ماسه ای دارد و ساسها در آنجا به راحتی رشد و نمو می کنند. مردم تبریز ساس را مله نامند که طبق قاعده تبدیل حرف «ر» به «ل» همان ماره یعنی گزنده است. ساس ها در مرکز تبریز، به ویژه در محله مارالان به وفور زندگی می کنند.
۳- در گذشته به جهت نزدیکی محلهٔ مارالان به جنگل های جنوبی شهر تبریز، گاهی اوقات شمار بسیاری از آهوان که در زبان ترکی آذربایجانی مارال خوانده می شود، به این محله می آمدند و به همین علت، نام این محله را مارالان (آهوان) خوانده اند.
مارالان (مرالان) یکی از محله های تاریخی شهر تبریز است که در سمت جنوب شرقی این شهر واقع شده است. این محله از سمت شمال به محلهٔ خیابان، از سمت جنوب به تپه های یانیق، از سمت شرق به باغات محلهٔ خیابان و تپه های چاچاداغ و از سمت غرب به محلهٔ نوبر محدود شده است. محلهٔ مارالان به وسیلهٔ بلوار آزادی به مناطق شرقی و غربی تبریز مرتبط می شود.
زیارتگاه ننه مریم که از زیارتگاه های ارامنهٔ تبریز است و قدمت آن به اوایل دورهٔ قاجار می رسد، در مارالان واقع شده است. مرکز این محله میدانی به نام چارچی (چهارسوق) است. پیش تر اکثر ساکنان مارالان به قالی بافی اشتغال داشته اند و کارگاه های متعدد قالی بافی در جای جای آن وجود داشته است. قنات های تاجرباشی، قورچی باشی و نایب السلطنه در این محله واقع شده اند.
غیاث مهم ترین کوی محلهٔ مارالان است که اغلب به عنوان محله ای کوچک شناخته می شود. از دیگر کوی های معروف این محله می توان به ارمنی دونن، چارچی، باغ حاج کاظم، چوپور، حاج خیرالله، خان و مریم ننه اشاره کرد.
۱-مارالان برپایه پژوهش های زبان شناختی احمد کسروی تبریزی به معنای سرزمین مادهاست که از دو بخش مار تلفظ ماد در زبان تاتی به اضافه آلان به معنی محل و مکان تشکیل شده است. پسوند -آلان و -لان/-ران به معنای محل و مکان در ترکیب بسیاری از شهرها و روستاهای تات نشین سابق ایران دیده می شود (نمونه: ارلان، سهلان، اسفهلان، کهلان، چلان، دهلان، تهران، شمیران، آوالان، آلان، اردلان، کهدلان).
۲-مارالان: مرکب است از مار (گزنده) و لان (جا) است. یعنی محل. این منطقه زمین ماسه ای دارد و ساسها در آنجا به راحتی رشد و نمو می کنند. مردم تبریز ساس را مله نامند که طبق قاعده تبدیل حرف «ر» به «ل» همان ماره یعنی گزنده است. ساس ها در مرکز تبریز، به ویژه در محله مارالان به وفور زندگی می کنند.
۳- در گذشته به جهت نزدیکی محلهٔ مارالان به جنگل های جنوبی شهر تبریز، گاهی اوقات شمار بسیاری از آهوان که در زبان ترکی آذربایجانی مارال خوانده می شود، به این محله می آمدند و به همین علت، نام این محله را مارالان (آهوان) خوانده اند.
مارالان (مرالان) یکی از محله های تاریخی شهر تبریز است که در سمت جنوب شرقی این شهر واقع شده است. این محله از سمت شمال به محلهٔ خیابان، از سمت جنوب به تپه های یانیق، از سمت شرق به باغات محلهٔ خیابان و تپه های چاچاداغ و از سمت غرب به محلهٔ نوبر محدود شده است. محلهٔ مارالان به وسیلهٔ بلوار آزادی به مناطق شرقی و غربی تبریز مرتبط می شود.
زیارتگاه ننه مریم که از زیارتگاه های ارامنهٔ تبریز است و قدمت آن به اوایل دورهٔ قاجار می رسد، در مارالان واقع شده است. مرکز این محله میدانی به نام چارچی (چهارسوق) است. پیش تر اکثر ساکنان مارالان به قالی بافی اشتغال داشته اند و کارگاه های متعدد قالی بافی در جای جای آن وجود داشته است. قنات های تاجرباشی، قورچی باشی و نایب السلطنه در این محله واقع شده اند.
غیاث مهم ترین کوی محلهٔ مارالان است که اغلب به عنوان محله ای کوچک شناخته می شود. از دیگر کوی های معروف این محله می توان به ارمنی دونن، چارچی، باغ حاج کاظم، چوپور، حاج خیرالله، خان و مریم ننه اشاره کرد.
wiki: مارالان