گاو بالدار یا لاماسو (به اکدی: 𒀭𒆗، lamassu) در اساطیر کهن یک خدای محافظ بوده است، که معمولاً با گاو نر، بدن شیر، بال عقاب و سر انسان نشان داده شده است. در فرهنگ های مختلف به نام ها و شکل های گوناگون وجود دارد. از جمله این فرهنگ ها می توان به پارسی-آشوری، هندی، یونانی و مصری نام برد همچنین نمونه هایی از آن ها در برخی از فرهنگ های اروپایی نیز وجود دارد. در برخی از نوشته ها آن را به صورت یک خدای زن به تصویر کشیده اند. نام کمتر استفاده شده شدو (اکدی: 𒀭𒆘 šēdu) اشاره به همتای مرد لاماسو دارد.سر انسان و بدن گاو نر بالدار. در غیر این صورت به نام shedu شناخته می شود یک گاو بالدار در کاشی کاری های عیلامیان گاوهای بالدار در سردرب ورودی قصرهای آشور در عراق یک گاو بالدار در موزه لوور پاریس «آثار باستانی بین النهرین»
در هنر، لاماسو به شکل گاو بالدار یا به شکل شیر با سر انسان مذکر به تصویر کشیده شده است. چهره هایی از لاماسو هنوز در نقش برجسته ها و مجسمه های موجود در موزه ها به ویژه در موزه بریتانیا لندن، موزه لوور پاریس، موزه ملی عراق بغداد، موزه متروپولیتن نیویورک، موزه پرگامون در برلین و مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو باقی مانده اند. این آثار معمولاً به آشوریان باستان نسبت داده شده اند. لاماسو را در ورودی شهر قرار می دادند تا هرکسی که وارد شهر می شود بتواند آن را ببیند. لاماسو از جلو ایستاده و از کنار در حال راه رفتن به نظر می رسد. از این حالت برای قدرتمند نشان دادن لاماسو استفاده می شده است. لاماسو در زندگی واقعی بسیار بلند بوده است، از همین رو از آن به عنوان نمادی از قدرت استفاده می کردند.
گاوهای بال دار بین النهرین بر خلاف اسفنکس های یونانی و برخی اسفنکس هایی که شبیه مصری ها هستند با سر مرد توصیف شده اند. یعنی بر خلاف اسفنکس های یونانی که زن هستند.
گاوهای بال دار بین النهرین ترکیبی از ۴ مخلوق هستند که در بسیاری از حکاکی های باستانی نمایان است و به سمبل ۴ مخلوق بابلی تبدیل شده است. آن ها دارای بدن و دم شیر یا گاو نر و سر یک انسان (مرد) و بال هایی مانند عقاب هستند.
در هنر، لاماسو به شکل گاو بالدار یا به شکل شیر با سر انسان مذکر به تصویر کشیده شده است. چهره هایی از لاماسو هنوز در نقش برجسته ها و مجسمه های موجود در موزه ها به ویژه در موزه بریتانیا لندن، موزه لوور پاریس، موزه ملی عراق بغداد، موزه متروپولیتن نیویورک، موزه پرگامون در برلین و مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو باقی مانده اند. این آثار معمولاً به آشوریان باستان نسبت داده شده اند. لاماسو را در ورودی شهر قرار می دادند تا هرکسی که وارد شهر می شود بتواند آن را ببیند. لاماسو از جلو ایستاده و از کنار در حال راه رفتن به نظر می رسد. از این حالت برای قدرتمند نشان دادن لاماسو استفاده می شده است. لاماسو در زندگی واقعی بسیار بلند بوده است، از همین رو از آن به عنوان نمادی از قدرت استفاده می کردند.
گاوهای بال دار بین النهرین بر خلاف اسفنکس های یونانی و برخی اسفنکس هایی که شبیه مصری ها هستند با سر مرد توصیف شده اند. یعنی بر خلاف اسفنکس های یونانی که زن هستند.
گاوهای بال دار بین النهرین ترکیبی از ۴ مخلوق هستند که در بسیاری از حکاکی های باستانی نمایان است و به سمبل ۴ مخلوق بابلی تبدیل شده است. آن ها دارای بدن و دم شیر یا گاو نر و سر یک انسان (مرد) و بال هایی مانند عقاب هستند.
wiki: گاو بال دار