ناریان. ( اِخ ) از دهات دهستان بالا بخش طالقان شهرستان تهران است. در 29هزارگزی مشرق شهرک و 3هزارگزی مشرق راه عمومی طالقان به کلاردشت قرار دارد. ناحیه ای کوهستانی و سردسیر است با 944 نفر سکنه ، آب آنجا از چشمه سار است و محصولش غلات ، سیب زمینی ، باقلا و بنشن و دیگر محصولات صیفی. شغل مردمش زراعت و گله داری ، صنعت دستی اهالی بافتن گلیم و جاجیم و کرباس است. عده ای از اهالی این ده برای تأمین معاش به تهران می روند. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1 ص 220 ).
ناریان
لغت نامه دهخدا
دانشنامه عمومی
مختصات: ۳۶°۱۳′۷″ شمالی ۵۱°۰′۱″ شرقی / ۳۶٫۲۱۸۶۱°شمالی ۵۱٫۰۰۰۲۸°شرقی / 36.21861; 51.00028
در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهرک (مرکز طالقان) و در ضلع شمالی رودخانه شاهرود و جاده سراسری شرقی-غربی طالقان و در منتهی الیه شمال شرق جاده باده سر که از جوستان به طرف شمال شرق منشعب شده و پس از دیزان به طرف شرق امتداد می یابد و در موقعیت جغرافیایی ۳۶ درجه و ۱۲ دقیقه و۵۱٫۹ ثانیه عرض جغرافیایی و ۵۰ درجه و۵۹ دقیقه و ۵۹٫۰ ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع۲۴۴۲ متر از سطح دریا روستای نسبتاً بزرگی وجود دارد که بنظر می رسد به لحاظ جمعیت و وسعت برابر با روستاهای میر، دنبلید و سوهان می باشد.
اهالی روستا از اقوام تات هستند و به زبان تاتی سخن می گویند. تاتی یکی از زبان های ایرانی نو شاخه شمال غربی است که به مازندرانی و گیلکی بسیار شبیه است.
کتاب آثار تاریخی طالقان
در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی شهرک (مرکز طالقان) و در ضلع شمالی رودخانه شاهرود و جاده سراسری شرقی-غربی طالقان و در منتهی الیه شمال شرق جاده باده سر که از جوستان به طرف شمال شرق منشعب شده و پس از دیزان به طرف شرق امتداد می یابد و در موقعیت جغرافیایی ۳۶ درجه و ۱۲ دقیقه و۵۱٫۹ ثانیه عرض جغرافیایی و ۵۰ درجه و۵۹ دقیقه و ۵۹٫۰ ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع۲۴۴۲ متر از سطح دریا روستای نسبتاً بزرگی وجود دارد که بنظر می رسد به لحاظ جمعیت و وسعت برابر با روستاهای میر، دنبلید و سوهان می باشد.
اهالی روستا از اقوام تات هستند و به زبان تاتی سخن می گویند. تاتی یکی از زبان های ایرانی نو شاخه شمال غربی است که به مازندرانی و گیلکی بسیار شبیه است.
کتاب آثار تاریخی طالقان
wiki: ناریان
پیشنهاد کاربران
ناریان: دوزخیان ، اهل دوزخ ، آنان که به دوزخ خواهند رفت .
( ( ناریان بین با سه دوزخ سرد مانده در تموز
ابلهان بین با دو دریا غرق گشته در سفال ) )
( تازیانه های سلوک، نقد و تحلیل قصاید سنائی، دکتر شفیعی کدکنی، زمستان ۱۳۸۳، ص 407. )
( ( ناریان بین با سه دوزخ سرد مانده در تموز
ابلهان بین با دو دریا غرق گشته در سفال ) )
( تازیانه های سلوک، نقد و تحلیل قصاید سنائی، دکتر شفیعی کدکنی، زمستان ۱۳۸۳، ص 407. )
کلمات دیگر: