( صفت ) آنکه کاسه وتغار چوبین سازد تراشند. لاوک .
لاوک تراش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
لاوک تراش. [ وَ ت َ ] ( نف مرکب ) تراشنده و سازنده لاوک. آنکه کاسه و تغار چوبین تراشد.
پیشنهاد کاربران
لاوک تراش :lavāk - tāraš [اصطلاح صنایع دستی] سینی چوبی که "خراط لاوک" xarat - lavak گفته می شد. شرق گیلانی ها به آن لاک تاش lak - taš و تالش ها به آن هرات ( خراط ) harat می گفتند.
کلمات دیگر: