سلاح افکننده که سلاح خود بر زمین افکند یا کنایه از تسلیم شونده .
سلاح افکن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سلاح افکن. [ س ِ اَک َ ] ( نف مرکب ) سلاح افکننده. که سلاح خود بر زمین افکند. || کنایه از تسلیم شونده :
ز بهرجنگ مخالف چو برگرفت سلاح
شود مخالف او از فزع سلاح افکن.
ز بهرجنگ مخالف چو برگرفت سلاح
شود مخالف او از فزع سلاح افکن.
سوزنی.
کلمات دیگر: