شاهنامه خوان که شاهنامه خواند به آواز در مجالس .
شهنامه خوان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شهنامه خوان. [ ش َ م َ / م ِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) شاهنامه خوان. که شاهنامه خواند به آواز در مجالس :
ز شاهان چنو کس نپرورد چرخ
شنیدستم این من ز شهنامه خوان.
ز شاهان چنو کس نپرورد چرخ
شنیدستم این من ز شهنامه خوان.
فرخی.
رجوع به شاهنامه خوان شود.کلمات دیگر: