تانیث شهوانی یا بمعنی شهوانی
شهوانیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( شهوانیة ) شهوانیة. [ ش َهَْ نی ی َ ] ( ع ص نسبی ) تأنیث شهوانی. ( یادداشت مؤلف ). || بمعنی شهوانی. ( از ناظم الاطباء ): نفس شهوانیة؛ روح طبیعیه. ( یادداشت مؤلف ).
شهوانیة. [ ش َهَْ نی ی َ ] (ع ص نسبی ) تأنیث شهوانی . (یادداشت مؤلف ). || بمعنی شهوانی . (از ناظم الاطباء): نفس شهوانیة؛ روح طبیعیه . (یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: