گياه , علف , سبزه , نبات , رستني , سبزي
خضار
عربی به فارسی
لغت نامه دهخدا
خضار. [خ ُ ] (اِخ ) شهریست نزدیک شحر. (از معجم البلدان ).
خضار. [ خ َ ] ( ع اِ ) شیر که در آن آب بیشتر باشد. || تره نورس.( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ).
خضار. [ خ ُ ] ( ع اِ ) موضع بسیاردرخت. ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( منتهی الارب ).
خضار. [ خ ُض ْ ضا ] ( ع اِ ) مرغی است. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خضار. [خ ُ ] ( اِخ ) شهریست نزدیک شحر. ( از معجم البلدان ).
خضار. [ خ ُ ] ( ع اِ ) موضع بسیاردرخت. ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( منتهی الارب ).
خضار. [ خ ُض ْ ضا ] ( ع اِ ) مرغی است. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
خضار. [خ ُ ] ( اِخ ) شهریست نزدیک شحر. ( از معجم البلدان ).
خضار. [ خ َ ] (ع اِ) شیر که در آن آب بیشتر باشد. || تره ٔ نورس .(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس ).
خضار. [ خ ُ ] (ع اِ) موضع بسیاردرخت . (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (منتهی الارب ).
خضار. [ خ ُض ْ ضا ] (ع اِ) مرغی است . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
کلمات دیگر: