تابناک . روشنگر . روشنی بخش
روز افروز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
روزافروز. [ اَ / زَف ْ] ( نف مرکب ) تابناک. روشنگر. روشنی بخش :
ای دریغا نور ظلمت سوز من
ای دریغا صبح روزافروز من.
بی وصال روی روزافروز او.
ای دریغا نور ظلمت سوز من
ای دریغا صبح روزافروز من.
مولوی.
چون نباشم همچو شب بی روز اوبی وصال روی روزافروز او.
مولوی.
کلمات دیگر: