کلمه جو
صفحه اصلی

قفور

لغت نامه دهخدا

قفور. [ ق َف ْ فو ] (ع اِ) غلاف شکوفه ٔ خرما. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). قافور. || غلاف خرمای نورسیده .(منتهی الارب ). || گیاهی است که مرغ سنگخوار آن را چرد. (اقرب الموارد). رجوع به قفورا شود.


قفور. [ ق ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ قَفْر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به قفر شود.

قفور. [ ق َف ْ فو ] ( ع اِ ) غلاف شکوفه خرما. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). قافور. || غلاف خرمای نورسیده.( منتهی الارب ). || گیاهی است که مرغ سنگخوار آن را چرد. ( اقرب الموارد ). رجوع به قفورا شود.

قفور. [ ] ( اِ ) کفری است. ( فهرست مخزن الادویة ). رجوع به قفورا شود.

قفور. [ ق َف ْ فو ] ( اِخ ) کوهی است. ( منتهی الارب ).

قفور. [ ] (اِ) کفری است . (فهرست مخزن الادویة). رجوع به قفورا شود.


قفور. [ ق َف ْ فو ] (اِخ ) کوهی است . (منتهی الارب ).


قفور. [ ق ُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ قَفْر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قفر شود.



کلمات دیگر: