قل هو ا. [ ق ُ هَُ وَل ْ لاه ] ( ع جمله فعلیه امری ) مطلع سوره یکصد و دوازدهم از قرآن که آن را سوره اخلاص خوانند :
بفلک میرسد از روی چو خورشید تو نور
قل هو اﷲ احد چشم بد از روی تو دور.
بفلک میرسد از روی چو خورشید تو نور
قل هو اﷲ احد چشم بد از روی تو دور.
سعدی.
- قل هو اﷲ خواندن برای کسی ؛ دعا خواندن برای نگهداری او.