کلمه جو
صفحه اصلی

شمراج

لغت نامه دهخدا

شمراج. [ ش ِ ] ( ع مص ) شمرجة. بد دوختن جامه کسی را. ( ناظم الاطباء ). بخیه دورادور زدن و بد دوختن جامه را. ( از اقرب الموارد ). || خلط کردن در سخن. || نیکو پروردن حاضنه کودک را. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

شمراج. [ ش ِ ] ( ع ص ) کسی که سخن را به دروغ آمیزش دهد. ج ، شماریج. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

شمراج . [ ش ِ ] (ع ص ) کسی که سخن را به دروغ آمیزش دهد. ج ، شماریج . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).


شمراج . [ ش ِ ] (ع مص ) شمرجة. بد دوختن جامه ٔ کسی را. (ناظم الاطباء). بخیه ٔ دورادور زدن و بد دوختن جامه را. (از اقرب الموارد). || خلط کردن در سخن . || نیکو پروردن حاضنه کودک را. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) .



کلمات دیگر: