( اسم ) موضعی که از پس سر که قفا در آن است : پشت چو کیمخت سزای درفش چرم قفا گاه سزاوار کفش .
قفا گاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
قفاگاه. [ ق َ ] ( اِ مرکب ) آنقدر موضع از پس سر که قفا در آن واقع شود. ( آنندراج ) :
پشت چو کیمخت سزای درفش
چرم قفاگاه سزاوار کفش.
پشت چو کیمخت سزای درفش
چرم قفاگاه سزاوار کفش.
میرخسرو ( در تعریف مغولان ، از آنندراج ).
کلمات دیگر: