ابن سعد بیوسی احمدی شافعی اشعری
علی بیوسی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
علی بیوسی. [ ع َ ی ِ ] ( اِخ ) مقری و تجویددان قرن سیزدهم هجری بود و در نظم سخن نیز دست داشت. او را منظومه ای است در مخارج حروف. ( از معجم المؤلفین بنقل از فهرست الخدیویة ج 7 ص 482 ).
علی بیوسی. [ ع َ ی ِ ] ( اِخ ) ابن سعدبیوسی احمدی شافعی اشعری. رجوع به علی احمدی شود.
علی بیوسی. [ ع َ ی ِ ] ( اِخ ) ابن سعدبیوسی احمدی شافعی اشعری. رجوع به علی احمدی شود.
علی بیوسی . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) ابن سعدبیوسی احمدی شافعی اشعری . رجوع به علی احمدی شود.
علی بیوسی . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) مقری و تجویددان قرن سیزدهم هجری بود و در نظم سخن نیز دست داشت . او را منظومه ای است در مخارج حروف . (از معجم المؤلفین بنقل از فهرست الخدیویة ج 7 ص 482).
کلمات دیگر: