کلمه جو
صفحه اصلی

فواظ

لغت نامه دهخدا

فواظ. [ ف ُ ] ( ع مص ) مردن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). در اقرب الموارداین مصدر بدون الف ضبط شده است. رجوع به فوظ شود.


کلمات دیگر: