شمطاء. [ ش َ ] ( ع ص ) مؤنث اَشمَط. زن دوموی. ج ، شُمط، شُمطان. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). زن دوموی. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). رجوع به اشمط شود.
