بد ادایی کج خلقی .
بد گوشتی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بدگوشتی. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) بدادایی. کج خلقی. بدخلقی. تلخی. فعل بدگوشت ( یادداشت مؤلف ).
- بدگوشتی کردن ؛ کج خلقی و بدادایی کردن. ( یادداشت مؤلف ).
- بدگوشتی کردن ؛ کج خلقی و بدادایی کردن. ( یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: