<p><span class=""hl"">دغبجة.</span> [ دَ ب َ ج َ ] (ع مص ) بر آبخور آوردن شتران را هر روز. || در ناز و نعمت بودن : هم یدغبجون أنفسهم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).<br></p>

دغبجة. [ دَ ب َ ج َ ] (ع مص ) بر آبخور آوردن شتران را هر روز. || در ناز و نعمت بودن : هم یدغبجون أنفسهم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><b>( دغبجة )</b> دغبجة. [ دَ ب َ ج َ ] ( ع مص ) بر آبخور آوردن شتران را هر روز. || در ناز و نعمت بودن : هم یدغبجون أنفسهم. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).</div>

( دغبجة ) دغبجة. [ دَ ب َ ج َ ] ( ع مص ) بر آبخور آوردن شتران را هر روز. || در ناز و نعمت بودن : هم یدغبجون أنفسهم. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

دغبجه

لغت نامه دهخدا