فریب خوردن .
دغا خوردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دغا خوردن. [ دَ خوَرْ /خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) فریب خوردن :
تا کی دغا خورم ز تو ای بی وفا برو
بگذاشتم به مدعیان مدعا برو.
تا کی دغا خورم ز تو ای بی وفا برو
بگذاشتم به مدعیان مدعا برو.
ظهوری ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: