( حلاءة ) حلاءة. [ ح َ ءَ ] ( ع اِ ) زمین بسیاردرخت. ( منتهی الارب ).
حلاءة. [ ح ُ ءَ ] ( ع اِ ) سرمه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || پوست تنک که برخیزد از چرم بوقت دباغت. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).
حلاءة. [ ح ُ ءَ ] ( ع اِ ) سرمه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || پوست تنک که برخیزد از چرم بوقت دباغت. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ).