روکائ . آواز بوم نر .
روکه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( روکة ) روکة. [ رَ ک َ ] ( ع اِ ) روکاء. آواز بوم نر. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). و رجوع به روکاء شود. || موج ، لغت بغدادی است. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).
روکة. [ رَ ک َ ] ( اِخ ) از بطنهای هواره است که قبیله ای از بربر است. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 363 ).
روکة. [ رَ ک َ ] ( اِخ ) از بطنهای هواره است که قبیله ای از بربر است. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 363 ).
روکة. [ رَ ک َ ] (اِخ ) از بطنهای هواره است که قبیله ای از بربر است . (از صبح الاعشی ج 1 ص 363).
روکة. [ رَ ک َ ] (ع اِ) روکاء. آواز بوم نر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). و رجوع به روکاء شود. || موج ، لغت بغدادی است . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ).
دانشنامه عمومی
روکه یک شاخه آمریکایی از کروکه است. این ورزش در بازی های المپیک تابستانی ۱۹۰۴ در ایالات متحده آمریکا جایگزین کروکه در المپیک پیشین شد.
ویکی پدیای انگلیسی، بازیابی در ۸ آبان ۱۳۹۵.
ویکی پدیای انگلیسی، بازیابی در ۸ آبان ۱۳۹۵.
wiki: روکه
کلمات دیگر: